O İslâm Deccalı, “Sure-i ﻭَ ﺍﻟﺘِّﻴﻦِ ﻭَ ﺍﻟﺰَّﻳْﺘُﻮﻥِmanasını merak edip soruyor” diye çoklar nakletmişler. Garibdir ki, bu surenin akabinde olan ﺍِﻗْﺮَﺍْ ﺑِﺎﺳْﻢِ ﺭَﺑِّﻚَsuresinde ﺍِﻥَّ ﺍْﻻ ِﻧْﺴَﺎﻥَ ﻟَﻴَﻄْﻐَﻰcümlesi, onun aynı zamanına ve şahsına -cifir ile ve manasıyla- işaret ettiği gibi, ehl-i salâte ve câmilere tâgiyane tecavüz edeceğini gösteriyor. Demek o istidraclı adam, küçük bir sureyi kendiyle alâkadar hisseder. Fakat yanlış eder, komşusunun kapısını çalar.
Şualar – 596
Nurjihan Mihriban